Omdat we 16 dagen op Cuba verbleven hebben we voor ons doen best veel gedaan. Op de eerste zondag zijn we met een catamaran gevaren naar het eiland Saetia.
Een prachtig eiland met een nationaal park. Voordat we aan land gingen kon je nog van boord om in de zee te snorkelen. Iets waar vriendin B. heel blij van wordt en ik zelf een beetje angstig. Omdat de catamaran ook nog beschikte over een bijzonder aantrekkelijk bemanningslid ben ik dus maar gewoon aan boord gebleven. Wat een straf :).
Aangekomen op het eiland werden we in een open 4x4 landwagen gedrukt om vervolgens op 'safari' te gaan. In de beschrijving van de excursie hadden we gelezen dat er ook zebra's aanwezig zijn op het eiland en die wilde ik per se op de gevoelige plaat vast leggen. En daarvoor moest ik klaarblijkelijk geduld hebben... Laat dat nou niet mijn sterkste punt zijn... Maar na diverse antilopen, een emoe (waarvan ik toch zou zweren dat het een struisvogel was...), waterbuffels en heel veel prachtige paarden, waren we dan toch eindelijk aan beland bij het veldje waar de zebra's moesten staan. Meervoud, zebra's... Er was er maar één! En vast heel stom van mij, maar ik was dus helemaal vergeten dat die beesten eerder bruin/zwart gestreept dan echt wit/zwart gestreept zijn. Toch lichtelijk gedesillusioneerd kwamen we weer bij het restaurant aan. Om vervolgens het beste eten van de hele vakantie te eten. Wat was dat goed! Sappig vlees, heerlijke pizza en lekkere groenten, om je vingers bij af te likken.
Na het eten was er nog wat vrije tijd die we door wilden brengen op het strand. Natuurlijk om de beste strandfoto's te maken met onze meest verleidelijke hoofdjes:).
Maar voordat we daar goed en wel mee gestart waren, zagen we van links een hele donkere lucht aankomen. Niet lang daarna barstte een enorme onweersbui los, precies boven het eiland en het gedeelte zee waar we over terug moesten varen. Varen met een catamaran in een onweersbui leek ons al niet zo verstandig en dat waren de gids en de bemanning met ons eens. Dus we hebben ruim een uur op het eiland gewacht totdat de bui voorbij was. Eenmaal op de boot was overduidelijk dat wij uit een land kwamen waar het veel regent. Iedereen klaagde over de nattigheid en de kou, maar wij niet. Al heb je altijd baas boven baas. Een stel Duitsers had zelfs een windjack mee en zaten dus lekker droog en warm op de boot. Verschil moet er wezen...
Reactie schrijven