40 dagen lang geen...

Aanstaande woensdag is het 1 maart en in de kerkelijke agenda staat dan dat het Aswoensdag is.

Eigenlijk wist ik niet zo goed wat dat betekende, behalve dan dat het de start van de 40 dagentijd is. 

Aswoensdag is een dag van boetedoening, de dag waarop Katholieke gelovigen een kruisje van as op hun voorhoofd getekend krijgen om zo berouw te tonen voor hun zonden. Deze dag vindt plaats op de eerste dag na het Carnaval en is daarmee ook dus de eerste dag van de vastentijd die na het Carnaval volgt. Als je gaat rekenen is het van aswoensdag tot aan 1e paasdag, 46 dagen. De zondagen tijdens deze periode worden niet mee geteld, waardoor er 40 dagen overblijven waarin Katholieke gelovigen vasten.

Tegenwoordig zie ik steeds meer om mij heen dat protestante gelovigen, waar ik mijzelf ook toe reken, iets laten tijdens de 40 dagentijd. Zo zijn er mensen die 40 dagen lang geen gebruik maken van het internet, of van social media. Of ze eten 40 dagen lang geen vlees.

Ik heb me hier jarenlang tegen verzet. Waarom zou ik daaraan mee gaan doen? Vorig jaar al helemaal. Ik was net begonnen met Weight Watchers en mocht voor mijn gevoel al zoveel dingen niet meer eten of drinken, waarom zou ik het mezelf nog moeilijker maken?

Ondertussen snap ik steeds beter dat het niet zo zeer te maken heeft met het jezelf moeilijk maken, maar meer met een soort van bezinning. Bedenken waarom je keuzes maakt en kijken of je er anders mee om kan gaan. Dit jaar wil ik dus wel mee gaan doen. En dan met iets wat me naast een stukje bezinning, ook iets anders oplevert.

Maar wat?

De mensen om mij heen weten dat als ik start met afvallen, ik eigenlijk maar 1 ding vreselijk ga missen. Hoe triest het ook klinkt, dat is geen chocolade. Ook geen chips of patat of pasta. Nee, voor mij is dat een drankje. Een drankje wat niet eens alcohol bevat. Wel veel suiker... en ik hou van suiker.

Ik ben namelijk dol op cola. En dan de enige echte (in mijn ogen): Coca Cola regular.

Mijn dolheid gaat zelfs zo ver dat ik in een restaurant of andere horecagelegenheid tegenwoordig vraag of ze Coca Cola of Pepsi hebben. Als het antwoord Pepsi is, hoef ik geen cola. Grote voordeel is dat ze dan wel een goede cassis hebben en ik dat dus maar neem. Op vakantie in het Verenigd Koninkrijk kwam ik in aanraking met San Pellegrino Limonata. Ook heerlijk... Alleen dat schenken ze in NL eigenlijk nergens. Het is zelfs alleen maar verkrijgbaar bij Albert Heijn.

Mijn fascinatie gaat zelfs zo ver, dat ik een heus kookboek heb met recepten waarin Coca Cola gebruikt wordt (met dank aan lief schoonzusje L) en ik zelfs bij een Ierse Kledinggigant (ja ik schaam me diep...) een hempje met het Coca Cola logo gekocht heb. In Nicaragua was zelfs 1 van mijn eerste volledig Spaanse zinnetjes: me gusta Coca Cola, me gusta mucho!

En nu heb ik dus bedacht dat ik vanaf 1 maart a.s. t/m zaterdag 15 april, geen drupje cola mag. En geen cassis, en geen Pellegrino. Want als je iets doet, dan moet je het wel goed doen natuurlijk. Dus 46 dagen lang, geen frisdrank.... Ik heb geen enkel idee hoe ik dat ga doen en hoe me dat gaan bevallen, maar dat zal ik vast en zeker laten weten.

De eerste beproeving volgt in ieder geval al a.s. donderdag als ik samen met collega-vriendinnetje K. uit eten ga voor mijn verjaardag... Wish me luck!