Oudejaarsavond

Ken je dat melancholische gevoel zo voorafgaand aan je verjaardag?

Dat je met een soort van weemoed terug kijkt op het afgelopen levensjaar en je bedenkt wat je allemaal anders had willen doen?

Ik betrapte mezelf op dat gevoel vanavond. Na een 'ik-wil-niet-ik-ga-niet-he-bah-vooruit-toch-dan-maar-sportsessie' trakteerde ik mezelf op een floatsessie. Je weet wel, drijven in een kamer vol machtig zout water. Ultiem ontspannen wordt het ook wel genoemd. Een uur floaten staat gelijk aan 5 uur slapen en meer van die marketingpraatjes (mooi vak toch :)). Ik stapte in de kamer, plonste heel charmant neer in het zoute water en ging in de relax stand. Eerst kwam de stress van het werk voorbij... Vervolgens de typische vrouwen-stress (ik moet echt goed voor mezelf gaan zorgen. Geen taartjes meer, veel sporten en gezond eten. Morgen ben ik jarig. Tot zover geen taart...) en door dat hele taartgebeuren bleef ik hangen bij mijn verjaardag.

Morgen is het zover. Zoals een collega vandaag al zei: "je zult morgen maar 34 worden. Vanaf dan kun je het niet meer omdraaien. Nou ja kan wel, maar het wordt er niet voordeliger op". Ware woorden. 34.

Ik hoor het mezelf elk jaar weer zeggen: "nee hoor, ik vind het niet erg. Nou ja, ik vind (huidige leeftijd) lekkerder klinken dan (huidige leeftijd + 1) maar ach."

En ergens is dat zeker zo. Ik vind het niet erg om ouder te worden. Maar eerlijk is eerlijk, 34 is wel heel dichtbij de 35. En 35 is toch zo'n totaal niet fijne magische grens als je nog geen kinderen hebt, maar wel wilt. Dus dit jaar meen ik het oprecht: ik vind 33 lekkerder klinken.

En bij dat vooruit kijken hoort ook terug kijken. Er zijn de laatste jaren genoeg verjaardagen geweest waarbij ik blij was weer een jaar verder te zijn. Om dat ene jaar achter me te laten. Om verder te kunnen en vooruit te kijken. Afgelopen jaar was niet per se zo'n jaar. Er waren paniekaanvallen, moeilijke momenten en een fijne therapeut. Pijnlijk, maar noodzakelijk om te komen waar ik nu ben. Maar er waren ook heerlijke high tea's en dagjes weg met geweldige vriendinnen. Natte zoenen en dikke knuffels van de kinderen van die geweldige vriendinnen. Een memorabele tatoeage met mijn immer 'I've got your back-broer'. De promotie op mijn werk. Ontelbare avondjes op de bank met (take your pick) foute films, diverse talentenjachten, leedvermaak ten top met een 'niet-nader-te-noemen-guilty-pleasure-op-overspel-gebied', tapas, mislukte taarten en ijs. Heel veel ijs. Foodtruckfestivals en churros. Zeuren op het weer en de wereld (inmiddels zijn we aanbeland in de herfst en winter) en 1 van de mooiste reizen van m'n leven door het prachtige Cuba. Tel daar het mooie weer bij op van afgelopen weekend en de heerlijke etentjes én het nachtje weg die alweer gepland staan en ik zeg je dit: 33 was een mooi jaar. Maar nu ben ik meer dan klaar voor de 34!

En dat is maar goed ook, want nog een paar uurtjes slapen en dan is het zover.

Happy birthday to meeeeeee!